kanjoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kan-, pennrann ar verb kanañ, hag an dibenn-ger -joc'h.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kanjoc'h
dre vlotaat ganjoc'h
dre c'hwezhañ c'hanjoc'h
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kanjoc'h /ˈkãnʒɔx/

  1. Furm ar verb kanañ en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ:
    • Dec'h e kanjoc'h ken brav!
  2. Furm kemmet ar verb genel en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ:
    • Ne oac'h ket mut pan ho kanjoc'h ho mamm.

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù