itron

Gwelet ivez : Itron

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus an anv henvrezhonek eltroguen (mamm-gaer).

E krennvrezhoneg: itronn[1].

E kembraeg elltrewyn , e kerneveureg altrewen.

Diwar *altr-awon- (tad-mager) (→ aotrou).

Anv-kadarn

itron benel /i'trõ:n/ (liester itronezed)

1. Maouez eus an noblañs, gwreg un aotrou.
   • - [...] : met an itron hag hoc'h enebour, daoust dezhe da diskouezañ bezañ joaus ha kontant, a vo kasoni en o c'halonoù. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 179.)
2. Maouez en em zalc'h evel un den eus an noblañs

   Honnezh zo un itron !

3. Maouez, plac'h dimezet, bet dimezet pe en oad da vezañ dimezet.

Gerioù enepster

• aotrou, Aotrou

• galleg : femme ^(fr)
• italianeg : signora ^(it)
• portugaleg : senhora ^(pt)