hudurañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan hudur hag an dibenn-ger -añ

Furm anv-gwan

hudurañ /hyˈdyːrã/

  1. Derez-uhelañ an anv-gwan hudur
    • [...] a-drugarez d'an Dartared, bet gwechall mac'homerien Rusia a-bezh, n'eus yezh ebet, nemet marteze an arabeg, ken pinvidik hag ar rusianeg evit ar pezh a sell ouzh an dismegañsoù hag an hudurañ mallozhioù. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 93.)