horjellat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

horjellat /hor.ˈʒɛlː.at/, anv-gwan-verb horjellet

  1. verb gwan Na vezañ sonn war e ziazoù, war e dreid, fiñval eus an eil tu d'egile evel pa vefer o vont da gouezhañ.
    • Lavaret e ve ez on mezv... kement e horjellan. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 92.)

Deveradoù

Troidigezhioù