hiraje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « hira- », pennrann ar verb « hiraat », hag an dibenn-ger « -je ».

Furm verb

hiraje /hiˈrɑːʒe/

  1. Furm ar verb hiraat e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.