heuilhjont
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
heuilhjont /ˈhøʎʒɔ̃ɲ(t)/
- Furm ar verb heuliañ e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Ma heuilhjont an ale-se, hag e tegouezhjont en ur jardin leun a bep seurt bleunioù kaer ha c'hwez-vat, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 120.)
- Buan ha buan e heuilhjont ar straed Siam, e treuzjont pont ar Benfel, ha, pignet ganto krec'h Rekourañs, en em gavjont dirak an arsao bras, war uhelenn Gerango. — (Roparz Hemon, An Aotrou BIMBOCHET e BREIZH, Skridoù Breizh, eil emb. 1942, p. 82.)