heuilhit

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar heul-, pennrann ar verb heuliañ, glebiadur an l notet ilh, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

heuilhit /ˈhøʎit/

1. Furm ar verb heuliañ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
2. Furm ar verb heuliañ en eil gour lies an doare-gourc'hemenn
   • Tec'hit eus ar pec'hed ; diwallit ivez eus ar c'hoant lik ; heuilhit ar skouer dudius eus a Abraham, Izaak ha Jakob. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 109.)
   • «Aotrou Treveur », emezi, « va heuilhit, mar plij ». — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 40.)

Troidigezhioù

1. galleg : (vous) suivez ^(fr)
2. galleg : suivez ^(fr)