gwisken

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gwisk- », pennrann ar verb « gwiskañ », hag an dibenn-ger « -en ».

Furm verb

gwisken /ˈɡɥiskɛn/

  1. Furm ar verb gwiskañ e kentañ gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.