gwentjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gwent- », pennrann ar verb « gwentañ », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

gwentjout /ˈɡɥẽntʃut/

  1. Furm ar verb gwentañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.