gouvezan
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « gouvez- », pennrann ar verb « gouvezout », hag an dibenn-ger « -an ».
Furm verb
gouvezan /ɡuˈveː(z)ãn/
- Furm ar verb gouvezout e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
- Te 'soñj dit n'ouvezan ket perak e teu tout ar merc'hed-se da gaout ac'hanout ? — (Yann Gerven, Yann g'e vec'h lann, Keignard g'e vec'h lard, e-barzh Al Liamm, niv. 365, 2007, p. 17.)
- Ne c'houvezan ket perak oc'h deut da Seveon, met gouvezit mat, bete-vremañ, den n'eo deut c'hoazh en ti-mañ, da eur ur pred, hep kemer perzh ennañ. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 49.)
- N'ouvean ket hag-eñ e talv ar boan deoc'h dastum an traoù-se. Ne vefont ket kanet ken. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 56.)