gounezoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gounez- », pennrann ar verb « gounit », hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm verb

gounezoc'h /ɡũˈneː(z)ɔx/

  1. Furm ar verb gounit en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.