goueljoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouel-, pennrann ar verb gouelañ, hag an dibenn-ger -joc'h.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goueljoc'h
dre vlotaat oueljoc'h
amreizh oueljoc'h

goueljoc'h /ˈɡwelʒɔx/

  1. Furm ar verb gouelañ en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.