glebiet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gleb- », pennrann ar verb « glebiañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -et ».

Furm verb

glebiet /ˈɡle.bjet/

1. Anv-gwan-verb ar verb glebiañ.
   • D'ar pardaez, div rastell vras stlejet gant daou loen en dastumo adarre hag a viro evel se na ve glebiet ha goeñvet gant ar glizh-noz. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 81.)
   • [...] ; santout a ran war va jod c'hlebiet gant he daeroù ur pok ken tomm hag ur c'hlaouenn, rak un derzhienn spontus a zo ganti, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 45.)
2. Furm ar verb glebiañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.