glaouenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger savet diwar ar wrizienn « glaou » hag al lostger unanenniñ « -enn ».

Anv-kadarn

glaouenn /ˈɡlɔwː.ɛn/ benel (liester : glaouennoù)

1. Tamm glaou.
   • ho merc'h a ouezo c'hwezhañ hag entanañ ar c'hlaouenn-se a feiz gant tan ar garantez. — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 35.)
   • [...] ; santout a ran war va jod c'hlebiet gant he daeroù ur pok ken tomm hag ur c'hlaouenn, rak un derzhienn spontus a zo ganti, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 45.)

Troidigezhioù

• galleg : morceau de charbon ^(fr)