gilent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kilent gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kilent
dre vlotaat gilent
dre c'hwezhañ c'hilent
dre galetaat digemm
amreizh digemm

gilent /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb kilañ pe kiliñ e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ.
Ar re-mañ 'vat, kouerien al lodenn vrasañ anezho, ne gilent dirak netra, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 35.)