gellfent

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gell-, pennrann ar verb gellout, hag an dibenn-ger -fent

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gellfent
dre vlotaat	c'hellfent
amreizh	c'hellfent

gellfent /Distagadur ?/

1. Furm ar verb gellout e trede gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

[...], war an digarez « e c'hellfent servijout un deiz bennak ». — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 41.)

Gerioù heñvelster

• gallfent

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) pourraient ^(fr)