garid

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Garidoù en-dro da gloc'hdi iliz Bulad-Pestivien.

Etimologiezh

(1499) Garit er C'hatolikon[1]. Amprestet digant ar galleg : guérite.

Anv-kadarn

garid /ˈɡɑː.rit/ benel (liester garidoù)

  1. (el liester) Aspled mein toull-didoull a vez ouzh hent-tro kloc'hdioù zo.
    • Monet a reas Tangi da harpañ war ar garidoù. — (Jakez Konan, Diwezh-sizhun, e-barzh Kontadennoù an amzer vremañ, Al Liamm, 1960, p. 37.)
    • Diouzh kambr ar c'hleier, harpet ouzh garidoù an hent-tro, ar seller a c'hell lezel e zaoulagad da barañ war ur gwel dispar. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 12.)

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :