fiñval
Neuz
Brezhoneg
- Eus ar ger krennvrezhonek fifual.[1]
- A gaver ennañ ar bennrann fiñv hag al lostger -al.[2]
Verb
fiñval /ˈfĩː.val/
- verb gwan Na chom er memes lec'h pe er memes stad.
- verb kreñv Dilec'hiañ.
- <Skouer>.
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
Roll an daveoù :
- [1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne
- [2] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnanez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 236.
- [3] : Mouez an Aochou, Glanmor (1903)
- [4] : Yann Gerven, Choc'hig, Al liamm, niv. 334, Here 2002.