fallae

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar falla-, pennrann ar verb fallaat, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

fallae /Distagadur ?/

1. Furm ar verb fallaat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Ez oa eno astennet war e wele, hag eñ fall-bras, rak dre ma vije lazhet al loened, e fallae. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 35.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) défaillait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) faiblissait ^(fr)