falco

Italianeg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn latin falco.

Anv-kadarn

falco /ˈfal.ko/ gourel (liester : falchi)

1. (Loenoniezh) Falc'hun.
   • Il falco non aveva mangiato; il cuore e il fegato imputridivano ai suoi piedi. — (Alfredo Panzini, Lepida et tristia, 1902, p. 62.)

     Ar falc'hun n'en devoa ket debret ; ar galon hag an avu (a oa) o vreinañ ouzh e bavioù.

Krennlavarioù

• Benché l'aquila voli alto, il falco l'uccide. – Petra bennak ma nij uhel an erer e vez lazhet gant ar falc’hun.
• Una passera non diventa falco, anche se vola in alto.

Liamm diavaez

• Dizionario Italiano in linea/Geriadur italianek enlinenn Olivetti