eskumunuget
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar eskumunug-, bennrann ar verb eskumunugañ, hag an dibenn-ger -et
Furm verb
eskumunuget /ˌeskỹmỹˈnyːɡet/
- Anv-gwan-verb ar verb eskumunugañ
- An hini a anaveze un harz bennak ouzh un dimeziñ hep hen diskuilh a vije eskumunuget hag e di a vije pleustret gant ar speredoù ifernel. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 70.)
Troidigezhioù
- galleg : excommunié (fr)