en devoe
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
en devoe /Distagadur ?/
- Furm ar verb en devout/kaout e trede gour unan gourel an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
- Kaer en devoe ne gavas netra. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 60.)
- Bec'h en devoe ar roue o krediñ anezhañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 52.)
- Kaer en devoe, rankout mat e voe dezhañ chom gourvezet eno, [...]. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 149.)
- Hogen n'em eus bet klevet anv ebet morse eus e wreg ha n'ouzon ket, kennebeut, hag-eñ en devoe bugale all ouzhpenn ar mab a gomzin anezhañ pelloc'hik. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 7.)