echufen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar echu-, pennrann ar verb echuiñ hag an dibenn-ger -fen

Furm verb

echufen /ɛˈʃyfːen/

  1. Furm ar verb echuiñ e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
    • « [...]. Ne echufen ket ma klaskfen kontañ deoc'h an traoù iskis a zo bet graet aze, da vihanañ hervez ar brud a red. [...]. » — (Roparz Hemon, An Ti a Drizek Siminal, Al Liamm, 1956, p. 24.)

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù