e-doug an deiz
Neuz
Brezhoneg
Troienn adverb
e-doug an deiz /eduːãn'dejs/
- e-pad an deiz
- [...] ; ne glevan ken e-doug an deiz, pe gant va mamm-gaer, pe gant va gwreg nemet : « Jalm, en tu-mañ, Jalm en tu-hont, — [...] ? » — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 41.)
- n'eo ket o klask poaniañ evit o mistri emaint, met o klask e-doug an deiz sachañ war an ibil berr, ober an nebeutañ ma c'hallint... — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 43.)
- E-doug an deiz e kerz hag e tigouez e-tal ar feunteun ma oa chomet e zaou vreur da ziskuizañ en he c'hichen. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 183-184.)
Gerioù enepster
Troidigezhioù
En amzer (1)