duae

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dua- », pennrann ar verb « duaat », hag an dibenn-ger « -e ».

Furm verb

duae /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb duaat e trede gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.