dougin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar doug-, pennrann ar verb dougen, hag an dibenn-ger -in.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dougin
dre vlotaat zougin
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tougin
amreizh tougin

dougin /ˈduːɡĩn/

  1. Furm ar verb dougen e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.