douarañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar douar hag al lostger -añ.

Verb

douarañ /du.ˈɑː.rã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lakaat un dra bennak en douar.

douarañ verb gwan

  1. Diskenn eus ur vag war an douar.
    • Douaret o deus. Ar vag e zo skoet àr an traezh. — (Yann-Bêr Kalloc'h, Talitha, Cumi, e-barzh A genoux - Lais Bretons, 1921, p. 58.)
  2. Diskenn eus an aer war an douar.
    • Ar c'hihog, end-eeun, goude bezañ douaret e-kichen Gwennole Branelleg, [...] a c'hournij bremañ, a zaoulamm etrezek Gwengamproù. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 30.)

Troidigezhioù

Lakaat en douar
Diskenn eus ur vag war an douar
Diskenn eus an aer war an douar