dotuet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dotu-, pennrann ar verb dotuañ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

dotuet /doˈtyːet/

1. Anv-gwan-verb ar verb dotuañ
   • « Un den hoc'h eus kannet ha dotuet : miret en deus greunenn ouzhoc'h, a-hervez, Aotrou Skeren ». — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 70.)

Troidigezhioù

• galleg : assommé ^(fr) , frappé ^(fr)