dizeleiñ
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
![]() |
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
Verb
dizeleiñ /dizeˈlɛĩ/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dizoloet) (displegadur)
- Dizoleiñ
- Dizeleiñ a reas an toull gant e forc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 115.)
- Ar paotr Ian, marc'hadour kezek [...], a lakaz en he zounj prena lunedou evit dizelei guelloc'h defotou al loened en dije tro da varc'hata. — (Goulven Morvan, Eul lunedou all, Feiz ha Breiz, 3 Meurzh 1877, p. 7.)