diyalc'hañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di-, an anv-kadarn yalc'h, hag al lostger -añ.

Verb

diyalc'hañ /diˈjal.ɣã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diyalc'het) (displegadur)

1. Dispign (diwar-benn an arc'hant)
   • Evit gwir nebeut a dra o deveze da ziyalc'hañ : dek gwenneg, pevar real, hag eizh real evit ar re binvidikañ, noblañs ha bourc'hizien lorc'hus. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 77.)
   • Mirdioù, finvskeudennoù, salioù-sonerezh pe c'hoariva, leur-dañsoù, diskouezadegoù, gallout a raemp mont n'eus forzh pelec'h hep diyalc'hañ na zoken ur gwenneg toull. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 156.)

Troidigezhioù

• galleg : débourser ^(fr) , dépenser ^(fr)