diwanañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Eus diwan hag -añ

Verb

diwanañ /diˈwãːnã/ (a-wechoù diwan)

  1. Sevel, pa gomzer eus plant
  2. Sevel pa gomzer eus traoù all
    ... ober d'ar garante(z) diwan en o c'hreiz. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 833.)
  3. Na ziwanañ ar fav e genoù un den : na baouez da gaozeal.
    • Hennezh ne ziwano ket ar fav en e c'henoù.