diwanañ

Brezhoneg

Eus diwan hag -añ

Verb

diwanañ /diˈwãːnã/ (a-wechoù diwan)

1. Sevel, pa gomzer eus plant
   • Ar patatez a zo diwanet ingal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 221.)
2. Sevel pa gomzer eus traoù all
   • Anez, nebeud a dra a laka da zevel etrezo ; diwar eun netraïg e tiwan bec'h etrezo, ha re alïes, siouaz ! — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 122.)

   ... ober d'ar garante(z) diwan en o c'hreiz. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 833.)

3. Na ziwanañ ar fav e genoù un den : na baouez da gaozeal.
   • Hennezh ne ziwano ket ar fav en e c'henoù.