divorfilañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di-, an anv-kadarn morfil hag al lostger -añ.

Verb

divorfilañ /divɔrˈfiːlã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : divorfilet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dihuniñ, paouez da gousket
   • An trouz eus ar soudarded her lakeas da zivorfilañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 38.)

Troidigezhioù

• galleg : (se) réveiller ^(fr)