disvroañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger dis-, an anv-kadarn bro hag al lostger -añ.

Verb

disvroañ /diz.ˈvroː.ã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : disvroet) (displegadur)

  1. Mont kuit eus e/ur vro.
  2. Ober d'unan bennak kuitaat e/ur vro.

Gerioù heñvelster

Deveradoù