disvantriñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn distruj hag al lostger -añ.

Verb

disvantriñ /disˈvãntri/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : disvantret)

  1. distrujañ.

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Liamm war-du al lec'hienn Devri

Troidigezhioù