disoñjet

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar disoñj-, pennrann ar verb disoñjal pe disoñjiñ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

disoñjet /diˈzɔ̃ːʒet/

1. Anv-gwan-verb ar verb disoñjal/disoñjiñ
   • « [...]. Ha ! disoñjet em boa ! Anaout a ran ivez ar portugaleg. » — (Roparz Hemon, An Aotrou BIMBOCHET e BREIZH, Skridoù Breizh, eil emb. 1942, p. 43.)

Troidigezhioù

• galleg : oublié ^(fr)