dislavarjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dislavar- », pennrann ar verb « dislavaret », hag an dibenn-ger « -jen ».

Furm verb

dislavarjen /dizlaˈvarʒen/

  1. Furm ar verb dislavaret e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.