dislavarit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dislavar- », pennrann ar verb « dislavaret », hag an dibenn-ger « -it ».

Furm verb

dislavarit /dizlaˈvɑːrit/

  1. Furm ar verb dislavaret en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb dislavaret en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.