diskregiñ
Neuz
Brezhoneg
Verb
diskregiñ /disˈkreːɡĩ/ verb kreñv dieeun (displegadur)
- Diskregiñ diouzh un dra bennak pe unan bennak : paouez da vezañ krog ennañ, e lezel da vont.
- Lonket he doa ur voutailhad dourjistr hep diskregiñ diouti. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 116.)
- Diskregiñ diouzh bugale : o dilezel.
- Honnezh n'he devoa ket diskroget diouzh ar grennenn-se ken na oa erruet er blasenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 116.)