disglavier

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar disglav-, pennrann ar verb disglaviañ, hag an dibenn-ger -er.

Anv-kadarn

disglavier /dizˈɡla.vjɛr/ gourel (liester : disglavieroù)

  1. Benveg da chom en disglav.
    • Ar c'hreg Chaigneau, euz departamant Eur, a zo eur vamm heuzuz ; mesvierez-touet he-unan, e rea d'he flac'hik Mari, oajet a eiz vloaz, ober evel-d-hi. [...] Mari a oe mesvez hep dale, hag evel ne c'helle mui bale da heul he mamm, houman he lazaz a daoliou boutaill hag a daoliou disc'hlavier ; [...] — (Eur vamm heuzuz, Le Courrier du Finistère, 12 Du 1898, p. 2a.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù