direnn
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
direnn /ˈdiː.rɛn/ benel (liester : dirennoù)
- Benveg bihan a vez graet gantañ da enaouiñ/danañ un dra bennak.
- [...], e tistroiz var va c'hiz da glask va fuzil, va boledou, va foultr, va direnn ha va benviachou tenna-tan am boa kuzet, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 31.)
- ELLIS — Dal, sed amañ un direnn gant ma plego da vont en dro. — (Jarl Priel, Erin Go Bragh, Al Liamm, niv. 70, Gwengolo - Here 1958, p. 337.)
Troidigezhioù
Daveoù
Roll an daveoù :
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, pajenn 188a