dinamm

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar di- ha namm.

Anv-gwan

dinamm /'dĩːnãm/

  1. Hep namm.
    • Hon Salver Jezuz Krist, an Oan digailhar, disi ha dinamm. Bue ar Zent, Perrot-Ar Moal, 1912, p. 474
    • Touellañ a ray ur plac'h dinamm hag e pec'ho ganti. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 15.)

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Troidigezhioù