dilouzje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dilouz-, pennrann ar verb dilouzañ, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dilouzje
dre vlotaat zilouzje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tilouzje
amreizh tilouzje

dilouzje /diˈlusʃe/

  1. Furm ar verb dilouzañ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.