difin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.


Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant di- ha fin.

Anv-gwan

difin /ˈdifːĩn/

  1. Ha n'en deus fin ebet, diziwezh.
    • Ur veaj difin.

Anv-kadarn

difin /ˈdifːĩn/ gourel.

  1. Fin, dibenn, disoc'h.
    • An difin eus an istor.

Verb

difin /ˈdifːĩn/; difinet.

  1. Echuiñ.