da-vete

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus da ha bete.

Gour	Furm
U1	d'am bete
U2	d'az pete
U3g	d'e vete
U3b	d'he bete
L1	d'hor bete d'hon bete
L2	d'ho pete
L3	d'o bete
D

Araogenn

da-vete /daˈvetːe/

1. Mont, dont da vete unan bennak : davetañ.
   • Ac'hañ 'ta, selaouit ar merc'hed o tremen gant kelornioù pe armoù all : « Emaon o vont, emezo, d'ober un tamm tro davete feunteun Soaz Sapeur ». — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 10.)

Notenn

• Implijet e vez gant verboù a verk al lusk.

Troidigezhioù

• galleg : jusque ^(fr)