chistr
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
chistr /ˈʃist(r)/ gourel (liester: chistroù)
- Stumm all eus sistr.
- Me a lavar dit, hennezh en devoa evet chistr hag a oa arru lous e fri. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 326.)
- Ac'hanta, pa'z po sec'hed, ar chistr eo ar mestr ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 350.)
- Hemañ a ev barazhadoù chistr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 11.)
- Ar chistr gwellañ eo an hini a vez bet e barrikennoù war-lerc’h eoul — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 149.)
Stummoù all
Krennlavaroù
- Hemañ zo chistr pemzek
Pevarzek o kerc'hat dour
Hag unan oc'h ober chistr - Pa wel an delioù a-raok ar bleuñv
An ever chistr en devez keuz