chaok

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

chaok /ʃɔkː/ hollek gourel

1. Obererezh chaokat.
2. Komzoù trouzus.
   • — « Emichañs ne chomot ket, » eme ar wreg nevez, « re a riv ho pe ; ha, goude c'hoazh, an dra-se ne zere ket. Ha ma ve gwelet pe glevet, e ve chaok diwar hor penn. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 115.)
   • ... pa glefchont o tont dioc’h tu Konk eur chaok hag eur cholori ker skiltruz ha iouc’herez paotred ar Zabat, enn nosvez m’o doa kaset gantho eur c’hemener da goania, enn eur foennok distro, leun a lagennou. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 148.)
   • Abarz nemeur e voe klevet chaok ar zoudarded, ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 198.)
3. Bezañ chaok gant ub, diwar-benn ub: kalz a gomzoù, kalz tud o komz.
   • Antronoz vintin, da beder eur, oa chaok ha glabous dre vourk Plougerne. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 171.)
   • Trouz ha chaok a ioa gant-ho kement, ma vezent klevet, e kreiz sioulder an noz, eun hanter-heur vale dioc'h an hent braz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 87.)

Deveradoù

• chaokat
• chaoker

Gerioù kevrennek

• butun-chaok

Troioù-lavar

• lezel e chaok : tevel

Troidigezhioù

• galleg : bavardage ^(fr) , cancan ^(fr)