c'hoazh

Brezhoneg

Testeniekaet en krennvrezhoneg (hoaz).

Da geñveriañ gant ar gerioù chwaith en kembraeg, whath en kerneveureg, fos en iwerzhoneg.

c'hoazh /ˈxwɑːs/

a verk ur stad a zalc'h da vezañ, pe un ober a zalc'her d'ober.
- He c'halon birvidik a lamm c'hoaz 'n he c'hreiz,
  Dihunet out brema, ma Breiz ! — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15^vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
- Ha Morvarc'h a zaoulamme atao, a zaoulamme bepred, a zaoulamme c'hoaz, ha dalc'hmat an heizez koant araozañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 40.)
- Ma bugaligoù baour, yaouankik oc'h c'hoazh, Bihanig dreist-holl. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 11.)
Adarre.
<skouer>.
Dija.
<skouer>.
Ouzhpenn.
<skouer>.

Miz C'hwevrer : hanter-blouz, hanter-foenn, hanter gerc'h
Met al lodenn vrasañ c'hoazh war-lerc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 324.)