c'hwitelle

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar c'hwitell-, pennrann ar verb c'hwitellat, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

c'hwitelle /xwiˈtɛlːe/

1. Furm ar verb c'hwitellat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • El liorzh, ar c'hegined a ragache en avalenned, hag ar mouilc'hi kludet e kelenn ar c'hleuzioù, a c'hwitelle diehan en abardaez blot. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 66.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) siffait ^(fr)