c'hall

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gall gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Furm anv-gwan

c'hall /ˈɣalː/

  1. Furm kemmet an anv-gwan gall.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gall
dre vlotaat c'hall
amreizh c'hall

c'hall /ˈɣalː/

  1. Furm kemmet ar verb gallout e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
    • An neb a venn, hennezh a c’hall. — (Jannedik-Flamm, er Barzhaz Breizh.)