bigorn

Brezhoneg

Ur bigorn du o tont er-maez eus e grogenn.

Etimologiezh

Amprestet digant ar galleg : bigorne.^[1]

Anv-kadarn

bigorn /ˈbiːɡɔrn/ gourel (liester : bigorned, bigerniel)

1. Blotvil gasteropod mor bihan, krogennek, hag a vev en aod vev, debradus, eus ar genad Littorina.
   • Bep ur mare e stouen da flabousañ ha da zastum ur gregen pe ur bigorn goullo. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 125.)

Deveradoù

• bigorn du
• bigorneta

• bigorn Spagn
• bigorn togn

• krank-bigorn

Gerioù heñvelster

• bilgod

Troioù-lavar

• bezañ lakaet war ar bigorn

Troidigezhioù

• alamaneg : Strandschnecke ^(de)
• esperanteg : litorino ^(eo)
• galleg : bigorneau ^(fr)
• galizeg : bígaro ^(gl)
• nederlandeg : alikruik ^(nl)

• norvegeg : strandsnegl ^(no)
• rusianeg : литорина ^(ru) (litorína)
• saozneg : periwinkle ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 35